Przejdź do treści

Formy zaimków wskazujących „to” i „te”

Często popełnianym błędem jest stosowanie niewłaściwej formy zaimka wskazującego w przypadku rzeczowników rodzaju nijakiego, czyli np. te dziecko, zamiast to jajko, to imię, to okno, to radio itp.

Wynika to prawdopodobnie z faktu, że przymiotniki, liczebniki i zaimki dzierżawcze określające te rzeczowniki przyjmują końcówkę –e (np. ugotowane jajko, duże okno, nowe radio).

Podobnie wiele rzeczowników rodzaju nijakiego ma końcówkę inna niż –o, np. imię, zdjęcie, ramię.

Kiedy „to”, a kiedy „te”?

W liczbie pojedynczej zawsze w takim przypadku zaimek wskazujący brzmi „to”, np. to zwierzę, to lustro, to miasto, to mydło.

Formę zaimka „te” stosujemy tylko w liczbie mnogiej w rodzaju niemęskoosobowym: te zwierzęta, te okna, te zdjęcia.

Dlatego w zdaniu poniżej pierwszy zaimek wskazujący przy słowie „dziecko” (liczba pojedyncza) brzmi to, a zaimek wskazujący przy słowie „zabawki” (liczba mnoga) — te:

To dziecko znów chce te zabawki!